Geçen yıl Arlo Parks’ın kariyerinin en üretken dönemiydi. Mercury Prize kazandığı ilk albümü <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/42joEEymK7EIHODfNB4yug?si=QC0tkJZlTyi9tF9fe2xtpA" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Collapsed in Sunbeams</a>’in ardından ikinci uzunçaları <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/album/4YCScpRHPfvu81qmsIGGmn?si=RUE58nH1TJGrPsLC-BpwzQ" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">My Soft Machine</a>’i yayınladı ve <a fr-original-style="" href="https://www.roughtrade.com/en-gb/product/arlo-parks/the-magic-border-poetry-and-fragments-from-my-soft-machine?ref=blog.roughtrade.com" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">The Magic Border</a>&nbsp;adlı ilk şiir kitabını da okuyucu ile buluşturdu. Özellikle kitabını çıkarmış olmak onun için çok önemliydi çünkü şarkılarının ilhamı, yazdığı şiirlerden geliyordu. Sanatçı, şarkılarında ve şiirlerindeki ruh hâlini hep şu sözlerle dile getiriyordu: “Beni kızdıran, sersemleten, moralimi bozan ya da hayatta olduğum için inanılmayacak kadar mutlu eden her şeyin birbirine karışmış bir yığını.”Arlo Parks’ın caz, soul ve indie pop arasında geçiş yaptığı şarkılarının çıkışı depresyonda olduğu dönemler gibi dursa da aslında bir köşesinde hep umut var. Belki bu yüzden canlı performanslarında sahnesini adeta çiçek bahçesine çeviriyor, izleyicisine neşe veriyor. 2 yıl önce konserini izlemiş ve kayıtlardakinden daha da berrak ve kadife sesine hayran olmuştum. Parks, seyircisinin bazı şarkılarda kendisine eşlik etmesini izleyip ardından onlara büyük bir coşkuyla karşılık veriyordu. Hatta konserde şiir defterinden bazı dizeleri de okuyarak sadece bize özel anlar bile yaratmıştı.&nbsp;Londra müzik sahnesinin pandemi döneminde bize armağan ettiği bu dikkat çekici ses, 31. İstanbul Caz Festivali kapsamında 9 Temmuz akşamı Sultan Park-Swissôtel The Bosphorus’ta seyirci karşısına çıkacak. Bir yaz rüzgarını andıran sesi ve sıradan anları güzelleştiren şarkılarını canlı dinlemeden önce Arlo Parks ile sohbet etmek üzere buluştuk.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Daha cesur ve yaratıcı olmak istedim'</h2>İlk albümün sadece İngiltere değil dünyada da büyük bir kitle ile tanışmanı sağladı. Albümden&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/1HHIv96gVeVkoOBzQeH9d8?si=54d07281cf4f45d1" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Too Good</a>,&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/6xTp4nC8NBRSYMxGqIikSh?si=afcd2800cc6344e5" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Caroline</a>,&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/39iRY3sjr8lsBVlBpDLwDu?si=1c34f4c7808c434c" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Eugene</a>&nbsp;gibi şarkılar popüler oldu hatta Mercury'yi de kazandın. Bu başarılar ikinci albümü kaydetme sürecinde zorlayıcı oldu mu, üzerinde baskı hissettin mi? Her zamankinden daha cesur ve yaratıcı olmaya odaklanmam gerekti, bu anlamda evet. Ama bu yalnızca derinden gurur duyduğum bir albüm yapmak için kendime uyguladığım baskıydı. Uzun süre yatak odamda, bodrum katlarında ve arkadaşlarımın oturma odalarında müzik yaptım. Bu mekanların verdiği atölyeye benzer samimi histen dolayı kimse izlemiyormuş gibi müzik yaptığım o ruh hâline girmek kolay oluyor. Yani aslında dinleyici kitlemin genişlemesi benim çalışma sürecimi değiştirmedi.<blockquote fr-original-style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px;" style="color: rgb(9, 9, 9); border-color: rgb(224, 101, 53); border-width: 4px; font-style: italic; padding-left: 10px; margin: 0px 0px 1em; border-left-style: solid; box-sizing: border-box;"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">Arlo Parks, bu aralar en çok dinlediği müzisyenleri şöyle sıralıyor: “Şu sıralar Detroitli tekno DJ’i Blake Baxter’ın yanı sıra Sky Ferreira, Nine Inch Nails, Bar Italia ve Sade’yi çok dinliyorum.”</h2></blockquote>İkinci albümün My Soft Machine’in yayınlanmasının üzerinden neredeyse bir yıl geçti. Bu albüm müzikal anlamda nasıl bir tavırdaydı? Bu arada albümdeki favorim&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/intl-tr/track/0yUpBx2Y5KwzENVCshSy3M?si=82c6376fa54e49f4" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">Impurities</a>.Albümün müzikal tavrı çok geniş kapsamlı. Hayal edebileceğim bütün sesler ceplerimden çıkıyor gibiydi. Albümün ilhamları arasında Smashing Pumpkins, Autechre, Joan Armatrading, Paul Chain, Björk, Jeff Buckley gibi isimler vardı.&nbsp;İnsanların Impurities'i bu kadar sevmesi bende mutlu bir şaşkınlık yarattı. Bu şarkıyı en sevdiğim çalışma arkadaşlarımdan Romil ile tanıştığım ilk gün yazdım. (Romil Hemnani, albümdeki bazı şarkıların prodüktörlüğünü üstlendi. Hemnani bir dönem BROCKHAMPTON adlı grupta da yer aldı.)Yazım sürecinde hangi duyguyu daha derinden hissediyordun? Sanırım mutlu olduğumda yazı yazmak ve üretmek benim için çok daha zor oluyor. Çoğu zaman oturup yazmayı düşünemeyecek kadar bu mutluluk duygusuna kapılabiliyorum. Bu yüzden yazım sürecinde melankoli duygusunun daha yaygın olduğunu düşünüyorum.<h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'Çiçekler etrafıma taze bir duygu katıyor'</h2>Şarkı sözlerinde sık sık çiçeklere dair göndermeler var. Sahne dekorunda da çiçekleri kullanıyorsun. Evinde de çiçekler var mı. Bunlar sana neyi hatırlatıyor? Evimin etrafında çiçekler bulundurmayı seviyorum. Bence bu bir yaşam tarzı. Etrafıma taze bir duygu katıyor. Mücevherlerimin çoğunu yapan yakın arkadaşım Bleue, doğum günümde kurutulmuş çiçeklerden baskılar yapmam için bana küçük bir kır çiçekleri baskısı aleti verdi. Çayır çiçeklerini seviyorum. Ayrıca aster, nergis, ayçiçeği ve papatyaları da... Bana yazı ve romantizmi hatırlatıyorlar.Yaz demişken Londra’dan Los Angeles’a taşındığını okumuştum. Londra’nın karanlık ve yağmurlu havasının tam aksi güneşli Los Angeles üretim sürecini nasıl etkiledi? Evet, Los Angeles’ta yaşıyorum. California’ya her geçen gün daha çok âşık oluyorum. Galiba havanın güzelliği doğada daha fazla zaman geçirmemi sağlıyor. Sekoya Ulusal Parkı’na gidiyorum, yüzüyorum, sörf yapıyorum, tırmanıyorum... Yazılarımı çoğunlukla açık havada yazıyorum. Bu süreç, ürettiklerime de daha ferah ve organik bir his katıyor.<img src="https://images.aposto.com/2024/3/1/1713200552847.png" style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" ratio="1.01" width="550" fr-original-style="display: block; float: none; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable"><h2 fr-original-style="" style="margin: 0px; color: rgba(0, 0, 0, 0.85); font-weight: 500; padding: 0px; box-sizing: border-box;">'İstanbul’da ailemle meyve yediğim anlar'</h2>Sahnede seni izlemek çok güzel. Müzik yaptığın arkadaşların ve seyircinle arandaki enerjin inanılmaz. Performans sergilerken kendini nasıl hissediyorsun? Vahşi, serbest, enerjik... Sahnede çok fazla hissi serbest bırakıp seyirciye veriyorum ve umarım seyirciler de bunu hissedebiliyordur. Sahne benim için gerçekten saf ve çok güzel bir deneyim.Bir film yazmak istediğini okudum. Bu konuda herhangi bir gelişme var mı? Çok istiyorum. Şimdilik toparlama aşamasındayım ve karanlıkta yolumu bulmaya çalışıyorum. Bu fazlasıyla özel bir uğraş.Yakında İstanbul’da sahne alacaksın. İstanbul sana ne hatırlatıyor? Aklıma hemen şehirdeki canlılık geliyor... Ailemle birlikte sokaklarda dolaşıp taze meyve yediğimiz anları hatırlıyorum. Hamamları da... İstanbul için çok heyecanlı olduğum gerçeğini de düşünüyorum.

Duende

Arlo Parks, 31. İstanbul Caz Festivali kapsamında 9 Temmuz akşamı Sultan Park-Swissôtel The Bosphorus’ta seyirci karşısına çıkacak. Arlo Parks ile konser öncesi sakin hayatını ve ilham kaynaklarını konuştuk…

Arlo Parks'la ilham, sükunet ve çiçekler üzerine

Albüm:&nbsp;Arlo Parks - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4YCScpRHPfvu81qmsIGGmn?si=vl8tv31GS-qQRlC82SnYJw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">My Soft Machine</a>Süre: 4o dakikaPlak şirketi: Transgressive RecordsYayın tarihi: 26 Mayıs 2023Yaşamın yumuşak makinesi2021 yılında yayımladığı çıkış albümü&nbsp;Collapsed in Sunbeams'le Birleşik Krallık'ın prestijli unvanı Mercury Ödülü'nün sahibi olan; bu albümle iki de Grammy ödülü kazanan Arlo Parks, çok beklenen ikinci albümü My Soft Machine'le geri döndü. Adını Joanna Hogg'sun The Souvenir&nbsp;filminin&nbsp;karakterlerinden birinin&nbsp;"Neden film izleriz?"&nbsp;sorusuna verdiği "Yaşamı aktığı gibi değil, bu yumuşak makinenin içinde deneyimlendiği gibi görmek isteriz."&nbsp;cevabından esinle alan uzunçalar; Parks'ın zihinsel çalkantılarını, ruhunun derinliklerini ve kişiselliğinin mahremini tüm şeffaflığıyla ortaya koyduğu yüzleşmeci bir çalışma.&nbsp;Öte taraftan, müzisyenin ilk albümüyle çıktığı müzikal seviyenin ve bestecilik maharetinin minimalist seslerin iddiasızlığıyla gölgede kalması, My Soft Machine'in getirdiği en büyük hayal kırıklığı. Albümün davetkâr anlatısının samimi yolculuğuna karşıt olarak parlak müzikal anların azınlıkta olduğu; müzisyenin Phoebe Bridgers gibi bir indie deviyle işbirliğinin bir araya gelmekten öteye gitmediği ve Arlo'nun esinlerinin yavan bir pastiş olarak albümü bir potpuriye dönüştürdüğü ses manzaralarıyla karşı karşıyayız zira. &nbsp;Bu durum, yakın geçmişte Los Angeles'a yerleşerek müzik endüstrisinin kıdemli yapımcıları, yazarları ve ses mühendisleriyle çalışan Parks'ın elindeki imkânları iyi yönetemediğinin de bir göstergesi. Depeche Mode, Arctic Monkeys, Sampha ve James Blake gibi isimlerle çalışmış Matt Colton'un mastering mühendisliğini üstlendiği; Caribou, FKA Twigs, The xx, Frank Ocean ve nicelerinin ses kimliklerine imzasını atmış David Wrench'in miksini yaptığı; yazarları arasında Mount Kimbie'den Dominic Maker'ın da olduğu My Soft Machine, bu yıldız kadrosunun vadedebileceklerinin gerisinde kalan bir sadeliğe sahip.&nbsp;<img src="https://images.aposto.com/2023/4/2/1685460732533.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Arlo Parks, My Soft Machine<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Arlo 101Arlo'nun ifadesiyle My Soft Machine, "kendi&nbsp;perspektifinden ve vücudundan aktarılan bir yaşam seyirliği. 20'li yaşlar ortasının anksiyetesinin, dostlarının madde bağımlılığının, ilk defa aşık olmanın karın ağrısının; kederi, travma sonrası stres bozukluğunu, mutluluğu ve öz sabotajı idare etmenin, dünyalar arasında şaşkınlık ve hassasiyetle dolaşmanın bir&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=VYiOV8yRRE4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">hikâyesi</a>. İçine sıkıştığı vücudun nasıl hissettirdiğinin bir şahidi."&nbsp; Bu hâliyle albüm, Parks'ın hâlihazırdaki psikolojisinin bir dokümanı; onun yönetmenliği, yazarlığı ve kurgusuyla izlediğimiz bir yumuşak makine gösterimi.My Soft Machine'i Arlo'nun bağımsız prodüksiyonlu bir filmi yapan detaylar ise, onun müzikal estetiğinde saklı. Müzisyenin Super Sad Generation&nbsp;(2019)&nbsp;kısaçalarından itibaren inşa ettiği ses kimliği, onun çeşitli janrların pop kompozisyonunda yankılanan kasvetli ve narin vokal harmonileriyle öne çıktı. Üretimlerinin lo-fi (düşük kaliteli) ses manzaraları ise Parks'ın pop'unu inzivai bir odaya taşıdı. Bedroom pop&nbsp;olarak&nbsp;etiketlenen ve Arlo'nun müziğinin de çağrışımlarıyla dolu olduğu janr, (bilhassa) Y ve Z jenerasyonunun odasıyla kurduğı yakın ilişkisine; onu bir nevi dünyası yaptığı bir sosyokültürel fenomene içkin olarak hayata geldi.Öte yandan, Nijerya kökenli Afrikalı bir ailenin çocuğu olarak Londra'da doğan Parks, (İngiltere'nin ışıltılı ve amansız hip-hop yıldızı Little Simz'in de arasında olduğu) tetiklediği ilhamı ve yaratıcılığı çok yönlü olan bir kültürler ve nesillerarasılığının da temsilcisi. Demografisi çok parçalı Londra'da yetişmesinin mümkün kıldığı ve ailesinden kalan mirasın da motive ettiği binbir yüzlü dünyanın keşfi, bunun temel sebebi. Bu anlamda, Parks'ın odasının izolasyonunda uzandığı rengarenk müzikal personasını ve bedeninin geçişkenliğiyle onayladığı kuir kimliğini şahsi bir geçmiş üzerinden okumak da mümkün.İşte Arlo'nun ikinci uzunçaları, dışarıya açık bu münzevi yaşamın eşlikçiliğinde ülkeler ve zamanlararasında dolaşarak envaiçeşit janrı amatörce derleyen müzisyenin alametifarikası ses motiflerini ve onlardan oluşturduğu örüntüleri buluşturan bir derleme. Diğer taraftan&nbsp;My Soft Machine, her ne kadar Parks'ın yaratıcı yaklaşımına ve iç alemine dair ipuçları verse de onun yeteneklerinin sınırlarını zorlayacak ve vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de hayli uzak bir vasatlık. Öyle ki albüm; Arlo'nun boom bap'tan grunge'a, pop'un ambient ses manzalarından hip-hop'un minimal soyutlamalarına genişleyen bir deneme havuzunun ortasında kendi özerk sesini aramak yerine, mevcut ahvalinin kırılgan gerçekliğini anlattığı sesli bir öykü sadece.&nbsp;Daha direkt olmak gerekirse, geç ergenliği geride bırakıp erken yetişkinliğe adım atan müzisyenin biriktirdiği travmalarının, üzüntülerinin, özlemlerinin, hafakanlı tefekkürlerinin ve bu garabet yaşamın baş döndürücü hakikatleri karşısındaki açık yürekli itiraflarının iç içe geçtiği; müziğin sesini kısan bir günlük anlatısı My Soft Machine.&nbsp;Albümü&nbsp;bir yandan çok güçlü kılan, diğer yandan ise Parks'ın müzikal olarak en sığ işi yapan da bu iki kutbun dengesizliği.

Duende Haftanın Albümleri

Arlo Parks'ın yeni albümü her ne kadar müzisyenin yaratıcı yaklaşımına ve iç alemine dair ipuçları verse de, onun yeteneklerinin sınırlarını zorlayacak ve vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de uzak bir konfor alanı.

Arlo Parks, My Soft Machine

Albüm:&nbsp;Arlo Parks - <a fr-original-style="" href="https://open.spotify.com/album/4YCScpRHPfvu81qmsIGGmn?si=vl8tv31GS-qQRlC82SnYJw" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">My Soft Machine</a>Süre: 4o dakikaPlak şirketi: Transgressive RecordsYayın tarihi: 26 Mayıs 2023Yaşamın yumuşak makinesi2021 yılında yayımladığı çıkış albümü&nbsp;Collapsed in Sunbeams'le Birleşik Krallık'ın prestijli unvanı Mercury Ödülü'nün sahibi olan; bu albümle iki de Grammy ödülü kazanan Arlo Parks, çok beklenen ikinci albümü My Soft Machine'le geri döndü. Adını Joanna Hogg'sun The Souvenir&nbsp;filminin&nbsp;karakterlerinden birinin&nbsp;"Neden film izleriz?"&nbsp;sorusuna verdiği "Yaşamı aktığı gibi değil, bu yumuşak makinenin içinde deneyimlendiği gibi görmek isteriz."&nbsp;cevabından esinle alan uzunçalar; Parks'ın zihinsel çalkantılarını, ruhunun derinliklerini ve kişiselliğinin mahremini tüm şeffaflığıyla ortaya koyduğu yüzleşmeci bir çalışma.&nbsp;Öte taraftan, müzisyenin ilk albümüyle çıktığı müzikal seviyenin ve bestecilik maharetinin minimalist seslerin iddiasızlığıyla gölgede kalması, My Soft Machine'in getirdiği en büyük hayal kırıklığı. Albümün davetkâr anlatısının samimi yolculuğuna karşıt olarak parlak müzikal anların azınlıkta olduğu; müzisyenin Phoebe Bridgers gibi bir indie deviyle işbirliğinin bir araya gelmekten öteye gitmediği ve Arlo'nun esinlerinin yavan bir pastiş olarak albümü bir potpuriye dönüştürdüğü ses manzaralarıyla karşı karşıyayız zira. &nbsp;Bu durum, yakın geçmişte Los Angeles'a yerleşerek müzik endüstrisinin kıdemli yapımcıları, yazarları ve ses mühendisleriyle çalışan Parks'ın elindeki imkânları iyi yönetemediğinin de bir göstergesi. Depeche Mode, Arctic Monkeys, Sampha ve James Blake gibi isimlerle çalışmış Matt Colton'un mastering mühendisliğini üstlendiği; Caribou, FKA Twigs, The xx, Frank Ocean ve nicelerinin ses kimliklerine imzasını atmış David Wrench'in miksini yaptığı; yazarları arasında Mount Kimbie'den Dominic Maker'ın da olduğu My Soft Machine, bu yıldız kadrosunun vadedebileceklerinin gerisinde kalan bir sadeliğe sahip.<img src="https://images.aposto.com/2023/4/1/1685361559588.jpeg" style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px; border-style: none; position: relative; cursor: pointer; padding: 0px 1px; box-sizing: border-box;" width="550" ratio="1.00" fr-original-style="display: block; vertical-align: top; margin: 5px auto; text-align: center; width: 100%; max-width: 550px;" fr-original-class="fr-draggable">Arlo Parks, My Soft Machine<hr fr-original-style="" style="height: 0px; overflow: visible; border-bottom: none; clear: both; user-select: none; break-after: page; box-sizing: border-box;">Arlo 101Arlo'nun ifadesiyle My Soft Machine, "kendi&nbsp;perspektifinden ve vücudundan aktarılan bir yaşam seyirliği. 20'li yaşlar ortasının anksiyetesinin, dostlarının madde bağımlılığının, ilk defa aşık olmanın karın ağrısının; kederi, travma sonrası stres bozukluğunu, mutluluğu ve öz sabotajı idare etmenin, dünyalar arasında şaşkınlık ve hassasiyetle dolaşmanın bir&nbsp;<a fr-original-style="" href="https://www.youtube.com/watch?v=VYiOV8yRRE4" rel="noopener noreferrer" style="color: rgb(9, 9, 9); text-decoration: none; background-color: transparent; outline: none; cursor: pointer; transition: color 0.3s ease 0s; touch-action: manipulation; user-select: auto; box-sizing: border-box;" target="_blank">hikâyesi</a>. İçine sıkıştığı vücudun nasıl hissettirdiğinin bir şahidi."&nbsp; Bu hâliyle albüm, Parks'ın hâlihazırdaki psikolojisinin bir dokümanı; onun yönetmenliği, yazarlığı ve kurgusuyla izlediğimiz bir yumuşak makine gösterimi.My Soft Machine'i Arlo'nun bağımsız prodüksiyonlu bir filmi yapan detaylar ise, onun müzikal estetiğinde saklı. Müzisyenin Super Sad Generation&nbsp;(2019)&nbsp;kısaçalarından itibaren inşa ettiği ses kimliği, onun çeşitli janrların pop kompozisyonunda yankılanan kasvetli ve narin vokal harmonileriyle öne çıktı. Üretimlerinin lo-fi (düşük kaliteli) ses manzaraları ise Parks'ın pop'unu inzivai bir odaya taşıdı. Bedroom pop&nbsp;olarak&nbsp;etiketlenen ve Arlo'nun müziğinin de çağrışımlarıyla dolu olduğu janr, (bilhassa) Y ve Z jenerasyonunun odasıyla kurduğı yakın ilişkisine; onu bir nevi dünyası yaptığı bir sosyokültürel fenomene içkin olarak ortaya çıktı.Öte yandan, Nijerya kökenli Afrikalı bir ailenin çocuğu olarak Londra'da doğan Parks, (İngiltere'nin ışıltılı ve amansız hip-hop yıldızı Little Simz'in de arasında olduğu) tetiklediği ilhamı ve yaratıcılığı çok yönlü olan bir kültürler ve nesillerarasılığının da temsilcisi. Demografisi çok parçalı Londra'da yetişmesinin mümkün kıldığı ve ailesinden kalan mirasın da motive ettiği binbir yüzlü dünyanın keşfi, bunun temel sebebi. Bu anlamda, Parks'ın odasının izolasyonunda uzandığı rengarenk müzikal personasını ve bedeninin geçişkenliğiyle onayladığı kuir kimliğini şahsi bir geçmiş üzerinden okumak da mümkün.İşte Arlo'nun ikinci uzunçaları, dışarıya açık bu münzevi yaşamın eşlikçiliğinde ülkeler ve zamanlararasında dolaşarak envaiçeşit janrı amatörce derleyen müzisyenin alametifarikası ses motiflerini ve onlardan oluşturduğu örüntüleri buluşturan bir derleme. Diğer taraftan&nbsp;My Soft Machine, her ne kadar Parks'ın yaratıcı yaklaşımına ve iç alemine dair ipuçları verse de onun yeteneklerinin sınırlarını zorlayacak ve vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de hayli uzak bir vasatlık. Öyle ki albüm; Arlo'nun boom bap'tan grunge'a, pop'un ambient ses manzalarından hip-hop'un minimal soyutlamalarına genişleyen bir deneme havuzunun ortasında kendi özerk sesini aramak yerine, mevcut ahvalinin kırılgan gerçekliğini anlattığı sesli bir öykü sadece.&nbsp;Daha direkt olmak gerekirse, geç ergenliği geride bırakıp erken yetişkinliğe adım atan müzisyenin biriktirdiği travmalarının, üzüntülerinin, özlemlerinin, hafakanlı tefekkürlerinin ve bu garabet yaşamın baş döndürücü hakikatleri karşısındaki açık yürekli itiraflarının iç içe geçtiği; müziğin sesini kısan bir günlük anlatısı My Soft Machine.&nbsp;Albümü&nbsp;bir yandan çok güçlü kılan, diğer yandan ise Parks'ın müzikal olarak en sığ işi yapan da bu iki kutbun dengesizliği.

My Soft Machine her ne kadar Parks'ın müzisyen kimliğine ve iç alemine dair ipuçları verse de, onun yaratıcı sınırlarını zorlayacak ve müzikal vizyonunu genişletecek cesur denemelerden de hayli uzak bir çalışma.

My Soft Machine ile ilgili hikayeler